Επιστροφή στην πατρίδα με ελαφρά καθυστέρηση πτήσης και επιστροφή στην δουλειά του πατέρα με ολοκαίνουρια οθόνη υπολογιστή να περιμένει πακεταρισμένη την απελευθέρωση της και αναμνήσεις να τρέχουν στο μυαλό σαν το Eurostar πριν αυτό σταματήσει τα δρομολόγια. That killed me.
Εεεε ναι λοιπόν, διάβασα βιβλίο. Μην το κοροϊδεύετε, διάβασα το The Catcher in the Rye. Το αξιοπρόσεκτο είναι ότι το τελείωσα σε 1 βδομάδα. Πράγμα απίστευτα απίστευτο για την αφεντιά μου. Πως λέμε ότι τρέχω με ταχύτητα φωτός κλπ.; Κάπως έτσι.
Ωραίο, συμπαθέστατο αλλά δεν το έπιασα και πολύ το νόημα ρε φιλάρα. Εκτός και αν αυτό που έπιασα είναι και τίποτα άλλο… Ίσως διαβάσω κάποια απο τα χιλιάδες essays που έχουν γραφτεί για το συγκεκριμένο δημιούργημα.
Να μάθω και εγώ επιτέλους τί ήθελε ο Holden. Ίσως πάλι πιάσω τα ρεβόλβερ μου και έχουμε πραγματικά καλά Χριστούγεννα. I just felt like it.
Εγω παλι -χωρις να ξερω γιατι- αποφευγω να διαβασω συχνοσυζητημενα βιβλια. Για πε ομως αξιζε στην τελικη;
Άξιζε… υποθέτω. Για να το διαβάσω τόσο γρήγορα πάει να πει ότι αν μη τί άλλο ήταν ενδιαφέρον. Γενικά μου αρέσει τέτοιο στυλ σε βιβλία, ταινίες, κλιπάκια κλπ. Κάποιος που τριγυρνάει χωρίς να νοιάζεται για τίποτα και να παραπονιέται για τα πάντα! Μην ξεχνάς ότι το διαβάζει και ο Brian (Family Guy) συνέχεια! 😛