Κυρία απατά τον Κύριο…

Σήμερα πήρα μέρος σε ένα απ’αυτά τα κουτσομπολίστικα πρωινάδικα. Δεν έχει σημασία ποιο, δεν έχει σημασία γιατί ή μάλλον έχει; Ας αποφασίσετε μόνοι σας. Βαριόμουν τόσο πολύ σήμερα το πρωί προς μεσημεράκι & άνοιξα την τηλεόραση. Δεν είχε τίποτα, ως συνήθως. Τηλέφωνο Επικοινωνίας τάδε, κολλημένο στο κάτω μέρος της οθόνης. Μοίραζαν δώρα ή λεφτά ή κουτιά, κάτι απ’αυτά. Δεν μ’ενδιαφέρουν τα δώρα.
Επόμενος σταθμός, όλα τα λεφτά! Με το πρόσωπο γεμάτο ανησυχία, να κατανοήσουν το πρόβλημα της κυρίας. Πήρα το νούμερο που έλεγε. Μου απάντησε μία κοπέλα & μου ζήτησε το νούμερο μου για να μην πληρώνω. «Μία ζωή την πληρώνω την πουτάνα, αυτά θα τσιγκουνευτώ!» της φώναξα. Δεν μάσησε & το ξαναζήτησε. Της το έκλεισα στην μούρη.
Το βραδάκι θα κάνει παράπονα για την κωλοδουλειά της στις φίλες της.
Επόμενος σταθμός. Κατ’ευθείαν τηλέφωνο. Ούτε που προλαβαίνω να διαβάσω για τί πράγμα μιλάνε. «Απατώ τον σύζυγο μου με τον γείτονα,αλλά αυτός δεν ξέρει τίποτα». Κι όμως ξέρω, λέω απο μέσα μου. Στο τηλέφωνο δεν θέλουν ούτε να με πάρουν τηλέφωνο ούτε τίποτα. Τους ζητάω να αλλοιώσουν την φωνή μου γιατί είμαι γνωστός & που και που τραγουδάω σε κάτι μπουζούκια. Άσχετο! Η παρουσιάστρια με ανακοινώνει στην σύζυγο μου. Μένει άναυδη η κυρία. Εγώ αποφασίζω να το παίξω κύριος στην αρχή. Παρακάλια, να βρούμε μία λύση κλπ. Δεν μασάει, μου αραδιάζει κάτι παράπονα. Την γράφω στ’αρχίδια μου & συνεχίζω. Τί βρήκες σ’αυτόν μωρή; Η αναπόφευκτη σύγκριση! Αλλά & πάλι μονολεκτικές απαντήσεις απο την κυρία. Λες να με κατάλαβε; Ίσως αλλά τί να πει;
Βαρέθηκα & αρχίζω το ξέσπασμα, έτσι απλά, ξαφνικά και απότομα! Βρισίδια, κλάμα, βρισίδια λυγμοί… και πάνω που θα το έκλεινα απειλώντας να αυτοκτονήσω, πέφτουμε σε διαφημίσεις. Έτσι απλά, με διέκοψε στην μέση του «Γαμώ τον…» για να μου πει όλο νάζι & χαζοχαρά «Να δούμε μαζί τους δωροθέτες μας!» Για άλλη μία φορά βαρέθηκα. Τρίτη & φαρμακερή,το ‘κλεισα. Όταν επιστρέψανε απο τις διαφημίσεις, είχαν αλλάξει θέμα. Σκέφτηκα ότι ίσως η σύζυγος μου να ήταν βαλτή, απλά για να έχουν κάτι να πουν, μπήκα & εγώ στην φάση & τώρα γελάνε όλοι. Απο τον σκηνοθέτη μέχρι τον τύπο στο κυλικείο.
Αηδίασα, άνοιξα το ψυγείο και πήρα μια μπύρα.

Sunday comes alone again

Είχα τα δάχτυλα μου επάνω στα γόνατα & τα χτυπούσα στο ρυθμό του «Pyramid Song». Λες να το ακούει; δεν νομίζω καθώς η φίλη μου συνέχισε να μου εξηγεί τα προσωπικά της. Είχα πάθει ψύξη με αποτέλεσμα να είμαι κάπως σαν τον Ρόμποκοπ τουλάχιστον στις κινήσεις του κεφαλιού. Οπότε το να κοιτάω μία αυτήν & μία την τηλεόραση ήταν αρκετά επώδυνο. Εστίασα για αρχή στην τηλεόραση, δεν θυμάμαι τί ακριβώς έδειχνε. Πιθανότατα κάποια ενδιαφέρουσα βλακεία. Την άκουγα με πολλή προσοχή, την φίλη μου, & ταυτόχρονα δεν έχανα λέξη απο την εκπομπή. Λες να νομίζει ότι δεν της δίνω σημασία; χλωμό το κόβω γιατί συμμετέχω κανονικότατα στην συζήτηση. Διαφημίσεις, γυρνάω όλο μου το κορμί μονοκόματα & εξηγώ την άποψη μου για τις ανησυχίες της. Συμφωνούμε, διαφωνούμε, ξανασυμφωνούμε, σχεδόν διαφωνούμε μέχρι τις απαραίτητες εξηγήσεις. Ξεκινώ ένα δικό μου θέμα. Το γυρίζει στα προσωπικά της. 2η προσπάθεια, επίσης το συνδέει με τα δικά της & συνεχίζει. ΟΚ λέω, ας περιμένουν τα δικά μου. Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων… Τέλος συζήτησης!

Πεζόδρομος καφετέρια ήλιος καφές.
Συνέχεια συζήτησης με προσθήκη ενός ατόμου. Πως γίνεται να συζητάνε 3 άτομα, να εννοούν άλλα απο αυτά που λέν & ταυτόχρονα ο καθένας να καταλαβαίνει τα δικά του; Ακόμα δεν το κατάλαβα. Το πρόβλημα μου είναι λέει ότι είμαι πολύ φιλικός απέναντι στο γυναικείο φύλο. Δηλαδή τί πρέπει να κάνω; Να μοιράζω σκαμπίλια δεξιά & αριστερά; Λάθος. Επειδή η συγκεκριμένη φίλη είναι ειδική περίπτωση δεν σημαίνει ότι κάθομαι & συζητάω με όποιον μαλάκα βρεθεί στον δρόμο μου, άντρα ή γυναίκα. Το ακριβώς αντίθετο μάλιστα! Αλλά είναι τυχερή που ανήκει σε ένα κλειστό club 3-4 ατόμων τα οποία χαίρουν της προσοχής μου. Το θέμα είναι, υποστηρίζω, ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για εμένα. Όλοι κοιτάνε την πάρτη τους. Μόνο τα δικά τους & τίποτα άλλο στον κόσμο δεν χαλάει τη ζαχαρένια τους.
Δράση – Αντίδραση, παίρνεις δίνεις. Γιατί να δώσεις αν βλέπεις ότι δεν θα πάρεις τίποτα;
Τότε έλα να μείνεις με τον φίλο σου.
Τέλος συζήτησης

Χάρηκα που την είδα τόσο δυνατή έστω & αν καμμιά φορά την παίρνει απο κάτω. Απόλυτα λογικό το βρίσκω. Κουράγιο & όλα θα πάνε καλά. Δυστυχώς ο χρόνος δεν τα γιατρεύει όλα!

Ο ουρανός είναι γαλανός και ενάρετος όπου κι αν γυρίσεις να κοιτάξεις. Ο ήλιος είναι ανυπέρβλητος και καίει, ακριβώς μπροστά μου, και σήμερα είναι μία πανέμορφη μέρα.

Bjork – Pagan Poetry

Το θυμήθηκα σήμερα… απο τα πιο όμορφα τραγούδια που έχω ακούσει

Στο λεωφορείο…

Όταν βρίσκομαι στο λεωφορείο & κάθομαι σε μία θέση, ως συνήθως δεν σηκώνομαι για να κάτσει κάποιος άλλος εκτός & αν μου το ζητήσει. Με αυτόν τον τρόπο πιστεύω ότι ο άλλος κέρδισε την θέση του. Όλο αυτό ξεκίνησε & ως ένα πείραμα απο την μεριά μου για να δω πόσοι απο τους συνεπιβαίνοντες έχουν την τόλμη & την απαραίτητη ευγένια να ζητήσουν την θέση απο κάποιον άλλο. Μέχρι σήμερα στις αμέτρητες φορές που χρησιμοποίησα το λεωφορείο δεν μου έτυχε ποτέ να μου ζητήσουν την θέση. Ίσως να έφταιγα εγώ, αλλά δεν παρατήρησα καμμία κίνηση & ως προς τους υπόλοιπους επιβάτες. Σήμερα όμως μπήκε μία κυρία η οποία αμέσως διεκδίκησε την θέση:»Θα μου δώσει κάποιος την θέση του για να κάτσω;» έτσι απλά & αόριστα. Ευτυχώς στεκόταν δίπλα μου. Άρπαξα την ευκαιρία, γιατί αυτό περίμενα τόσο καιρό & σηκώθηκα για να κάτσει. Ούτε ευχαριστώ, ούτε τίποτα. Καμμία λέξη απο το στόμα της! Μετά απο 2-3 στάσεις βρήκα μια άλλη θέση & έκατσα. Οπότε μετά απο λίγο με πλησιάζει μία γυναίκα & στέκεται δίπλα μου. Με την φόρα που είχα πάρει σηκώθηκα & έδωσα την θέση μου & σ’αυτή γιατί απ’ότι πρόσεξα ήταν έγκυος. Σκεφτόμουν λόιπόν σ’όλη την διαδρομή: Καλά κανένας δεν την πρόσεξε τέτοια κοιλιά! Που έχουμε φτάσει ως κοινωνία; Στην επόμενη στάση κατέβηκε η εν λόγω κυρία & εγώ προσέχοντας περισσότερο διαπίστωσα ότι δεν είχα να κάνω με έγκυο αλλά με μία κυρία με κάποια παραπανίσια κιλά… Δεν ξανασηκώνομαι για κανένα!

Κιθαρίστας ψάχνει συγκρότημα

Άκαρπες οι προσπάθειες μου για εύρεση κατάλληλου συγκροτήματος μέσω γνωστών. Οπότε αναφέρω το συγκεκριμένο θέμα στο blog και ελπίζω να βρεθεί τίποτα. Οι επιρροές μου είναι περισσότερο indie/post rock. Περιμένω την ανταπόκριση σας!